Doorheen mijn vele jaren als christen zijn er talloze opwekkingen aangekondigd (momenten dat god echt zou doorbreken), zijn er verschillende conferenties geweest waarin aangekondigd werd dat er dingen zouden veranderen, dat er ontzettend grote dingen zouden gebeuren, dat god aan het werk zou gaan, … Sprekers kondigden aan dat god zijn kerk zou zuiveren, dat de echte christenen zouden opstaan, …
Het begon me op te vallen dat het heel makkelijk is om iets dergelijks te zeggen en dat er dan verder niets mee gedaan wordt. Op het moment dat die zaken gezegd worden is iedereen enthousiast, maar wie heeft de moed om te reflecteren en te kijken of er wel iets van dat alles uitgekomen is? En wie heeft de moed om daar dan conclusies uit te trekken?

Doorheen die 40 jaar als christen heb ik gezien dat het kleine christelijke wereldje grotendeels hetzelfde gebleven is. Ik heb er talloze mensen zien bijkomen en ik heb er talloze zien weggaan.
Ik heb nieuwe kerken zien komen en kerken zien verdwijnen.
Ik heb vooral veel woorden, heel veel mensenwerk, veel gezellig samenkomen en heel veel menselijke gedachten gezien. Ik heb echter weinig of niets van de aangekondigde opwekkingen gezien.