Eén van de zaken waar ik heel
erg door geboeid was tijdens mijn geloofsafval was gebedsgenezing.
Mocht je niet weten wat dat
precies is, dan verduidelijk ik dit even.
In de bijbel lees je dat Jezus
doorheen zijn ganse tijd op aarde voortdurend mensen genas, zowel van fysieke
als van psychische klachten. Net voor Jezus terugkeert naar de hemel draagt hij
zijn volgelingen op hetzelfde te doen, in zijn naam te bidden voor mensen die
ziek zijn en ze zo te genezen. Later wordt op de pinksterdag ook de heilige
geest over de christenen uitgestort. Eén van de gaven van de heilige geest is
ook de gave van genezing.
In christelijke middens is er heel
wat discussie over het feit of dit alles nog voor de tijd van nu is. Het pinkstergeloof
verdedigt echter, op basis van interpretatie van de bijbel, dat dit nog voor de
volgelingen van Jezus van vandaag is.
Binnen de pinkstergemeenschap is gebedsgenezing dus een hot topic. Iedere
christen kan met iemand bidden voor genezing. Er zijn gelovigen die zich
specialiseren in dit onderwerp en rondgaan, gebedssamenkomsten organiseren en
bidden voor mensen.
Binnen de pinksterkerken kan
het echter ook zijn dat er tijdens een gewone samenkomst gebeden wordt voor
mensen die ziek zijn.
6.5.1. Why won't god heal amputees?
Er bestaat een website met de
naam www.whywontgodhealamputees.com.
Waarom geneest god geen mensen die een geamputeerd ledemaat hebben? Dit
kan een absurde of simplistische vraag lijken.
Toch vat dit eigenlijk samen
waarom gebedsgenezing één van de zaken is waardoor ik ging twijfelen aan het
christelijke geloof. Ik kom hier op het einde van dit hoofdstuk op terug.
Ik ga niet liegen. Ik heb
dingen zien gebeuren wanneer er met mensen gebeden werd voor genezing. Het
begon me echter op te vallen dat, de keren dat er iets gebeurde, zich dit dikwijls
afspeelde in het psychologische of het mentale.
Ik heb een meisje uit onze tienergroep
zien genezen van een ziekte waar ze al een hele tijd last van had en waardoor
ze lichamelijk uitgeput was. Ze kon bijna niets meer doen. De ziekte kon door
dokters niet gediagnosticeerd worden, ze konden enkel vaststellen dat ze
uitgeput was. Na gebed op een conferentie/festival genas ze. Dat liet een
sterke indruk op mij na.
Als ik nu met een nuchtere
blik terugkijk, dan moet ik echter concluderen dat ik god toen verantwoordelijk
achtte voor die genezing, zonder daar dieper bij na te denken of bewijs
voor te hebben.
Ik heb ondertussen geleerd dat er zaken zijn als placebo-effect, “the
power of expectation” (als je iets echt verwacht kan dit zo sterk zijn dat
er effectief iets gebeurt), de zelf genezende kracht van het lichaam, groepsdruk,
andere behandelingen die op het moment van het gebed al lopen, …
Ik heb geleerd dat het niet
is omdat je iets zelf niet onmiddellijk kan verklaren, dat je dat dan zomaar
aan je god mag toeschrijven, omdat dat op dat moment nu eenmaal het meest
plausibel lijkt. Dat is niet correct.
Ik staaf dit even met een
simplistisch voorbeeld.
Vroeger wisten de mensen niet
waar de donder vandaan kwam. Ze hoorden iets in de lucht, wisten nog niet
genoeg over het wetenschappelijke daarvan en schreven dit dus maar toe aan de
god “donder”. Ze namen dus iets waar, hadden geen verklaring en schreven dat
toe aan de goden, omdat dat voor hen het meest aannemelijke was op dat
moment.
Dat is niet correct. We
weten ondertussen dat donder ontstaat wanneer 2 onweerswolken met elkaar in
contact komen.
Je mag de zaken dus pas aan
elkaar linken als je daar bewijzen voor hebt. Heb je die bewijzen niet, dan
kan je maar één iets concluderen, namelijk dat je het niet weet.
Waarom geneest god geen “amputees”.
Hier is iets wat redelijk straf zou zijn. Stel dat er gebeden wordt met iemand
die een ledemaat mist en dat dit direct aangroeit. Op dat moment heb je nog
geen absoluut bewijs dat het je god is die dat doet, maar je zou toch al kunnen
concluderen dat er waarschijnlijk iets bovennatuurlijks gebeurd is. Je zou
het psychologische aspect al kunnen uitsluiten. Het zou alleszins
indrukwekkend zijn.
Er zijn echter geen
rapporteringen van dergelijke gevallen. Alle rapporteringen van genezingen, als
het al om een effectieve genezing gaat, spelen zich steeds af in de grijze
zone waar er altijd nog een andere verklaring mogelijk is.
Alle christenen die ik ken
die terminale kanker gehad hebben zijn gestorven. Er is ontzettend veel
voor hen gebeden geweest, het heeft niets uitgehaald, ondanks de
beloftes die hieromtrent in de bijbel gedaan worden.
Ja, de genezingen waar
christenen mee pochen (pochen is echt niet overdreven als je even door YouTube
of Facebook gaat en dergelijke filmpjes bekijkt) zijn beenverlengingen, hoofdpijn
die plots weg is, rugpijn die even weggaat, …
Als er al eens een
spectaculair verhaal rondgaat van een persoon met kanker die geneest door
gebed, dan heb ik geleerd dat je toch best eerst even het ganse verhaal tracht
te weten te komen. Want op het moment dat er mensen voor die persoon aan het
bidden waren was er ook nog chemo aan de gang, of waren er andere
behandelingen. Los van dit alles zijn er ook gevallen bekend waar kanker
spontaan in remissie gaat. Dat is niet onmogelijk.
Probeer eens nuchter en
logisch na te denken.
Als je beweert dat de christelijke god kanker kan genezen, iets waarvoor
er dus fysisch slechte lichaamscellen moeten kapotgemaakt worden en nieuwe
moeten aangemaakt worden, waarom lukt het hem dan niet om een geamputeerd
ledemaat te laten aangroeien? Hier moeten zelfs geen slechte lichaamscellen
kapotgemaakt worden, er moeten enkel nieuwe aangemaakt worden.
Dit zou iets zijn wat te verifiëren
is. Het gebeurt echter niet. Dat deed bij mij opnieuw een belletje
rinkelen.
6.5.2. Beenverlenging
Misschien wel de meest
voorkomende “genezingen” onder christenen zijn “beenverlengingen”. Ik
word letterlijk bijna misselijk als ik dat nog ergens zie gebeuren. Ik kan
eigenlijk niet snappen dat sommige mensen zich daar mee bezig houden.
Het lijkt wel een hype. Even kaderen.
Er wordt algemeen aangenomen
dat heel wat rugproblemen veroorzaakt worden door een verschil in beenlengte.
Blijkbaar zou 80% van de mensen een (beperkt) beenlengteverschil hebben. Dat
verschil in lengte tussen je 2 benen zou dus heel wat problemen met de rug
kunnen verklaren, omdat je eigenlijk scheef staat. Christenen gaan rond op
straat en spreken mensen aan met de vraag of ze rugpijn hebben. Ze zeggen dat
dat waarschijnlijk komt door een beenlengteverschil en laten die mensen
plaatsnemen op een stoel om zo te “tonen” dat er een beenlengteverschil is.
Dokters zeggen echter dat je
een (beperkt) beenlengteverschil niet met het blote oog kunt zien, dat dat iets
is wat uitgemeten moet worden. Dat op zich moet dus al wat wenkbrauwen doen
fronsen.
Eenmaal de persoon op de stoel
zit wordt er mee gebeden en in heel wat gevallen wordt dan beweerd dat je het been
kan “zien” aangroeien. Je ziet op filmpjes de bidder inderdaad wat aan het
been trekken en doen, of je ziet dat de voet wat gekanteld wordt waardoor het
lijkt of er iets gebeurt.
Als ik hier nog steeds uitga
van de goedheid van de persoon die bidt, wat bijna niet meer kan als ik
het getrek aan de benen zie, dan kan ik toch bijna niets anders dan concluderen
dat die persoon ontzettend naïef moet zijn.
Het is eigenlijk een beetje te
gek voor worden.
Opnieuw wordt iets wat niet
te verifiëren is toegeschreven aan god, terwijl diezelfde god er niet in
slaagt om een persoon met een duidelijke ziekte te genezen.
6.5.3. Claims
Ik heb ook geleerd dat het
niet is omdat een bepaalde christen of een bepaalde christelijke groepering
een genezing claimt, dat die genezing dan ook effectief heeft
plaatsgevonden.
Het is menselijk om te
overdrijven en de zaken mooier voor te stellen dan ze zijn.
Ik staaf dit even met 5
voorbeelden.
In pinksterkerken zijn er heel
vaak manifestaties van de heilige geest. Dit betekent dat de heilige
geest mensen kan aanraken waardoor er vreemde bovennatuurlijke dingen gaan
gebeuren.
Enkele voorbeelden zijn “spreken
in tongen”, “vallen in de geest”, “visioenen krijgen”.
Ik herinner mij dat ik als jong
kind in een zondagklas gebed van de zondagschooljuf kreeg en dat we dan moesten
proberen om te “spreken in tongen”. Wanneer je spreekt in tongen is dat
zogezegd de heilige geest die door jou heen bidt in een taal die enkel
god zelf verstaat. Je spreekt dan eigenlijk warrige onverstaanbare klanken.
Ik heb nooit echt begrepen hoe
dit precies werkt. Ik dacht altijd dat dit iets was dat oncontroleerbaar uit
mij zou moeten komen, gezien het eigenlijk de heilige geest is die dit
doet. Toch werd gezegd dat je dit niet mag tegengaan en dat je toch wel
je mond moet opendoen, omdat de heilige geest zich niet opdringt en je
toch wel mee moet willen in dit verhaal.
In de praktijk kwam het er dus
eigenlijk op neer dat je de klanken gewoon zelf moest maken, wat ik toen
als kind ook maar deed.
Een nuchtere analyse bracht
opnieuw de nodige twijfel. Heeft god daar eigenlijk iets mee te maken?
Bij het vallen in de geest
is het zo dat een persoon plots omvalt omdat hij aangeraakt wordt door
de kracht van de heilige geest. Ik heb heel wat mensen “neer zien gaan”, ik heb
het zelf echter nooit meegemaakt.
Het feit dat ik van nature
niet zo een emotioneel persoon ben deed me vermoeden dat er bij mensen die
wel neervielen misschien wel iets emotioneels speelde?
Ik beweer immers niet dat alle
christenen die vallen in de geest dit gebeuren faken, hoewel ik er zeker van
ben dat sommigen dat wel doen. Ik heb verder ook gezien dat mensen simpelweg
omvergeduwd werden door de predikant die met hun in gebed ging.
Er lijken mij echter nog heel
wat andere emotionele oorzaken mogelijk om dit vallen in de geest te verklaren.
De gelijkenis tussen een gebedsgenezing-samenkomst
of een samenkomst waar “ruimte aan de geest gegeven wordt” en een massahypnose-show
zijn opmerkelijk:
© Ex christen