Christenen beweren dat de bijbel het onfeilbare woord van god is. De bijbel beweert dat ook van zichzelf. Dat betekent dus dat de bijbel op elk vlak correct moet zijn. Dat er geen fouten of tegenstrijdigheden in mogen staan, dat het boek zichzelf niet mag tegenspreken en dat het ook het ware karakter van de christelijke god dient te weerspiegelen.
Ik heb de bijbel helemaal gelezen en heb heel wat nuchter onderzoek gedaan naar verschillende delen ervan. Het is voor mij voldoende om één fout in de bijbel te vinden, om zo de stelling dat de bijbel onfeilbaar is onderuit te halen. Hoe weet ik dan immers of de rest ook niet fout is?

Ik merk ook op dat ik moeite heb met het principe dat je 10 extra boeken en 20 leraars nodig hebt om bepaalde bijbelstukken te verklaren. De bijbel zou op zichzelf duidelijk moeten zijn. Als god ons gemaakt heeft en als hij weet wat duidelijk is voor ons, dan zou de bijbel dat moeten volgen.
Als hij wil dat we de bijbel als handleiding aannemen, dan moet die handleiding makkelijk voor iedereen te begrijpen zijn.
Met het principe van “teruggrijpen naar de grondtekst” heb ik ook heel veel moeite. Niet iedereen heeft immers toegang tot de grondtekst. Als god almachtig is, dan kan het toch niet zo moeilijk zijn om een duidelijke, correct vertaalde bijbel te voorzien?
Als christenen evangeliseren in onderontwikkelde landen en er bijbels uitdelen, dan hebben die mensen daar toch geen toegang tot de grondtekst?

In de bijbel staat ook dat god dezelfde is vandaag, gisteren en morgen. Dat betekent dat het karakter van god doorheen de ganse bijbel hetzelfde zou moeten zijn. Ik vind het dus niet correct dat er hier door christenen een onderscheid gemaakt wordt tussen het oude en het nieuwe testament. De god van het oude testament zou hetzelfde karakter moeten hebben als de god van het nieuwe testament. Ik begrijp dat er contextuele verschillen zijn, maar dat zou geen effect mogen hebben op het diepste wezen van god.

Ik merk ook op dat er heel wat goede zaken in de bijbel staan. Principes waar ik absoluut achter kan staan, zoals je naaste liefhebben als jezelf, je vijanden liefhebben, er zijn voor elkaar, …
Doorheen mijn geloofscrisis besefte ik echter dat ik niet langer aan bible-picking kon doen. Ik kan niet enkel verdergaan met de stukken die ik zelf uitkies. De bijbel komt als één boek. Je neemt het helemaal of je neemt het niet.

Ben je christen en lees je hier verder, dan zou het wel eens mogelijk kunnen zijn dat je versteld zult staan over wat jouw bijbel allemaal zegt. Ik wist die zaken vroeger ook niet. Ik hoorde altijd de mooie verhalen. Er is echter meer, veel meer dan dat.
Ik weet ook dat je als christen waarschijnlijk zult proberen om deze zaken weg te redeneren, of dat je zult trachten om er een (vergezochte) uitleg voor te vinden, één die jou misschien ook ooit verteld is. Ik spreek uit ervaring. Tracht de zaken echter met een heldere open blik te bekijken. Wees eerlijk met jezelf.

Hieronder vind je een heel beperkte opsomming van zaken in de bijbel die volgens mij niet kloppen.

6.1.1. Massamoorden en ander geweld

Doorheen mijn leven als christen wist ik vaag van de verschillende massamoorden die beschreven staan in het oude testament. Ik had de bijbel immers zelf helemaal doorgelezen en sporadisch kwam dit onderwerp wel eens ter sprake tijdens een prediking of een bijbelstudie. Het onderwerp was echter niet zo populair bij christelijke sprekers.
Ik besteedde er zelf ook niet veel aandacht aan. Als ik er al eens mee bezig was dan dacht ik meer aan de zaken die mij daaromtrent geleerd waren. Dat god bv een volk uitroeide omdat die mensen inslecht waren en kinderen offerden.

Tijdens mijn proces van geloofsafval begon ik deze zaken echter nader te onderzoeken.
Het is opvallend hoe vaak god in het oude testament ofwel zelf in toorn ontsteekt, ofwel zijn volk opdraagt om andere volken af te slachten.

Ik citeer enkele bijbelteksten:

1 Samuel 15:3
Trek daarom op tegen de ​Amalekieten​ en versla ze. Wijd al hun bezittingen onvoorwaardelijk aan de Heer. Spaar ze niet, maar dood alles en iedereen: mannen en vrouwen, ​kinderen​ en zuigelingen, runderen en schapen, ​kamelen​ en ezels.

Deuteronomium 20:16-17
Maar daarbinnen, in de steden van het land dat de Heer, uw God, u als grondgebied zal geven, mag u geen mens in leven laten. Alle ​Hethieten, Amorieten, ​Kanaänieten, Perizzieten, Chiwwieten en Jebusieten moet u doden, zoals de HEER, uw God, u heeft opgedragen.

Ezechiël 9:5-6
Ga achter hem aan, trek ook door de stad en dood iedereen. Jullie moeten geen medelijden tonen, jullie mogen geen medelijden kennen. Oude mensen, jonge mannen en vrouwen, moeders en kinderen​ – jullie moeten ze allemaal ombrengen.

Hoe kan het dat Jezus, de perfecte afspiegeling van zijn vader, in het nieuwe testament spreekt over vijanden liefhebben terwijl god jaren daarvoor zo wraakzuchtig lijkt? Is gods karakter dan veranderd in het nieuwe testament? Waarom wordt dan gezegd dat god nooit verandert, dat hij steeds dezelfde is?
Wat zegt mijn gezond verstand hier wanneer ik die teksten eerlijk, zonder vooringenomenheid lees? Hoe kan dit gerijmd worden met een liefdevolle genadige god, die het leven op zich zo belangrijk vindt? Hier wordt gesproken over vrouwen, moeders en zuigelingen afslachten.

Christenen halen dikwijls aan dat het hier om mensen ging die inslecht waren en dat het goed was dat die volken uitgeroeid werden. Ik vind dit een vreemde stelling. Er zaten kinderen en zuigelingen bij. De uitleg is dan dat ook zij zouden uitgroeien tot inslechte mensen. Ook wel vreemd om dit zo te verdedigen, er lijkt dus geen kans te zijn dat die mensen tot iets anders uitgroeiden dan onmensen.
Denk ook even na over het volgende aspect in dit verhaal. God draagt zijn volk hier op om mensen te doden. Dat betekent dus dat je als Israëliet een land of stad moest binnenvallen en kinderen en zuigelingen moest afslachten. Dat werpt toch wel een ander licht op de zaak. Stel dat god dat nu vraagt aan de christenen. Zou jij dat doen, als christen? Denk je dat dat iets goeds is voor jou? Denk je dat je daar beter van wordt? Is dat niet exact wat wij vandaag veroordelen bij moslim-extremisten?

De 3 aangehaalde teksten zijn slechts het topje van de ijsberg wanneer het aankomt op massaslachtingen in opdracht van god in het oude testament.
Exodus 32 spreekt bv over de Israëlieten die in de woestijn een gouden kalf aanbidden. Als straf daarvoor roept god een deel van de mensen die hem toegewijd zijn op om door het kamp te gaan en alles en iedereen af te slachten die ze tegenkomen, al is het een broer, een vriend of iemand verwant. Het verhaal wordt afgesloten met deze tekst:
“Vandaag hebt u zich aan de Heer gewijd, zei Mozes, door u zelfs tegen uw zonen en broers te keren. U hebt vandaag zijn zegen verworven.”
Als je het oude testament erop natelt dan zou god in de verhalen in de bijbel een kleine 3 miljoen mensen vermoord hebben.

De wetten in het oude testament, waar wordt opgeroepen tot steniging (doodstraf) als straf zijn ook hallucinant. Deze komen rechtstreeks uit de bijbel:

• Wanneer een vrouw op de huwelijksnacht niet bloedt, om zo haar maagdelijkheid te bewijzen, moet ze gestenigd worden (Deuteronomium 22:20).
  
• Weerspannige kinderen moeten gestenigd worden (Deuteronomium 21:18-21).
  
• Op overspel en homoseksualiteit staat de doodstraf (Leviticus 20:13). 

Dit zijn zaken waar gemakkelijk over gelezen wordt, maar denk daar even dieper over na. Sterven door steniging is een afschuwelijke dood. Hoe kan dit gerijmd worden met een god van genade, zoals die in het nieuwe testament voorgesteld wordt?
Opnieuw, hoe kan het dat jij de persoon bent die meedoet met de steniging en dat je daar eigenlijk van god het recht (de opdracht) toe krijgt? Je stenigt gewoon iemand tot hij sterft. Je kijkt toe terwijl die persoon doodbloedt, afziet en smeekt om genade, maar je gaat verder tot hij of zij sterft. En jouw god keurt het goed, hij heeft zelfs de opdracht gegeven ervoor.

Denk verder eens aan het gekende verhaal van de plagen in Egypte, waarbij god de farao zo ver krijgt dat hij de Joden uiteindelijk vrijlaat.
Ik merkte bij mezelf op dat ik nog nooit echt had stilgestaan bij dit verhaal. Het wordt van kinds af aan als een bijbelverhaal bij iedereen ingeprent (er bestaat zelfs een kinderfilm van), maar toen ik stil stond bij wat daar eigenlijk gebeurd is moest ik toch even slikken.
Je zal maar een Egyptenaar geweest zijn die een neutrale, plichtsbewuste inwoner van het land was en die mee alle plagen moest ondergaan, tot de dood van je eerstgeboren zoon. Uiteindelijk werd je gewoon mee gestraft omwille van de weerspannigheid van de farao, wiens hart dan nog verhard werd door god zelf.

De bijbel bevat ook verschillende passages waarin god de kinderen straft voor de zonden van hun ouders. Hoe kan dit? Wat is daar rechtvaardig aan?

Exodus 20:5
Gij zult u voor die niet buigen, noch hen dienen; want Ik, de Heere uw God, ben een ijverig God, Die de misdaad der vaderen bezoek aan de kinderen, aan het derde, en aan het vierde lid dergenen, die Mij haten.

Ik kan hier nog even doorgaan. Ik verwijs echter graag naar www.debijbelzegt.nl, waar heel wat opmerkelijke bijbelteksten omtrent geweld en straf, samen met nog heel wat andere teksten, uitgelicht worden.

Hoe kunnen christenen een bijbel verdedigen die aanzet tot dergelijke zaken? Hoe kan het dat christenen tegen abortus zijn (terzijde, daar ben ik ook tegen) door dit vanuit de moraal van de bijbelse god te rechtvaardigen? De god die verantwoordelijk is voor een kleine 3 miljoen moorden in het oude testament, die opdracht geeft tot het vermoorden van zuigelingen.
Hoe kan het dat er zo weinig aandacht aan deze teksten besteed wordt of dat ze genegeerd worden? Ze staan wel degelijk in de bijbel.

6.1.2. Slavernij in de bijbel

Ik nodig je uit om Exodus 21 door te lezen. Daar bepaalt de christelijke god de regels bij het behandelen van je slaven.
Hier keurt god het goed dat je mensen koopt, mensen bezit, mensen doorgeeft aan je kinderen, mensen slaat, …

Ik ken de verschillende argumenten omtrent dit onderwerp. Het zou niet gaan om slavernij maar om lijfrenteschap, de slaven zouden het niet slecht gehad hebben met die opgelegde regels, …
Het is mij echter heel duidelijk dat het hier wel om slavernij gaat (lees zelf dit hoofdstuk even met een nuchtere open blik door) en dat de christelijke god zich er niet tegen uit spreekt, integendeel. Ook context brengt hier geen soelaas. Naar mijn mening is er nooit een context waarin slavernij moreel goedgekeurd kan worden.
Vers 20 en vers 21 zijn te gek voor woorden. Je mag je slaaf slaan, zolang hij maar niet direct sterft. Sterft hij pas na een paar dagen, dan moet je niet gestraft worden.

6.1.3. Heilig huwelijk?

In de christelijke wereld wordt het huwelijk als iets heiligs, als iets door god ingesteld, gezien. Eén man en één vrouw, zo heeft god het bedoeld.
Even teruggrijpen naar de bijbel, naar het oude testament. Koning Salomo, één van de meest gezegende mannen uit de bijbel, had 900 vrouwen. Hoe kan dat? Ik begrijp dat polygamie in die tijd voorkwam. Maar hoe kan het dat de christelijke god, die de instelling van het huwelijk zo belangrijk vindt, dit tolereert bij één van de personen die hij het meest van allemaal zegent. Ook hier zijn er weer heel wat argumenten bij christenen: Die vrouwen werden goed behandeld, Salomo had ook zijn fouten, … Echter, hoe kan god iemand zo zegenen, terwijl die zo openbaar ingaat tegen één van zijn belangrijkste principes? En dit terwijl op andere plaatsen in de bijbel mensen voor het kleinste vergrijp gestraft of gedood worden door diezelfde god.

Dit is niet het enige bijbeldeel dat regelrecht ingaat tegen een heilig huwelijk.
Bij één van de vele massaslachtingen door de Israëlieten in het oude testament draagt god de mannen van zijn volk op om de vijand compleet af te slachten, mannen, vrouwen, kinderen, … Enkel de vrouwen die nog maagd zijn mogen meegenomen worden en daarmee mogen de mannen doen wat ze willen. Ze moeten er wel eerst mee trouwen, maar als die vrouw hun na een tijdje niet meer aanstaat mogen ze er gerust van scheiden. Je zal maar één van die vrouwen geweest zijn.
Hoe kan dit alles gerijmd worden met het principe van een heilig huwelijk tussen man en vrouw?

6.1.4. De wederkomst van Jezus

Mattheus 16:27, 28 zegt het volgende:
Want de Zoon des mensen zal komen in de heerlijkheid Zijns Vaders, met Zijn engelen, en alsdan zal Hij een iegelijk vergelden naar zijn doen.
Voorwaar zeg Ik u: Er zijn sommigen van die hier staan, dewelke den dood niet smaken zullen, totdat zij den Zoon des mensen zullen hebben zien komen in Zijn Koninkrijk.

Dit vers gaat over de terugkomst van Jezus. Zoals in de bijbel beschreven staat verwachten christenen de terugkomst van Jezus, ook wel gekend als de dag van het laatste oordeel.
In het bovenstaande vers doet Jezus een niet mis te verstane uitspraak. Hij zegt dat er mensen rondom hem staan die nog zullen leven wanneer hij terugkomt. Dit betekent dat de terugkomst van Jezus in het slechtste geval maximaal een 100-tal jaar op zich kon laten wachten.

Dit is trouwens niet de enige bijbeltekst die spreekt over een spoedige terugkomst van Jezus. Doorheen het ganse nieuwe testament is het duidelijk dat de eerste christenen Jezus snel terugverwachtten. Lees de vele brieven er maar op na. Ik heb bijbelstudies gehad waar gesproken werd over de terugkomst van Jezus en waar met letterlijke bijbelteksten aangehaald werd dat dat spoedig zou gebeuren. Als die bijbelteksten al bijna 2000 jaar oud zijn, hoe werkt dat dan? Op het moment dat die bijbeltekst geschreven werd aan een bepaalde groep of kerk werd het woord spoedig gebruikt. Ondertussen zijn we 2000 jaar later en Jezus is nog steeds niet teruggekomen. Hoe kan dat?
Een gekende vaak gebruikte uitleg hiervoor, “voor god is een dag als duizend jaar”, gaat voor mij echt niet meer op. Zo kan je alles weerleggen. Het is heel duidelijk dat de eerste christenen Jezus heel snel terugverwachtten, op basis van Jezus’ eigen woorden.
Het is zodanig gewoon in christelijke middens om in dergelijke termen te spreken, dat er eigenlijk niet meer nuchter bij nagedacht wordt.
Je ziet dat Petrus aan de kerken die hij schrijft zegt dat Jezus spoedig terugkomt. We zijn nu 2000 jaar later. Dat is toch absoluut onjuist? Het klopt niet.
Hoe kan het dat dit alles geen issue is onder christenen?

Een strekking binnen het christendom, het preterisme, is aan de slag gegaan met dit gegeven. Zij geloven dat Jezus in 70 n. C. teruggekomen is, bij de verwoesting van de tempel in Jeruzalem.
Probleem is hier dat er dan heel wat andere zaken zijn die niet kloppen. De bijbel spreekt bv over een 1000-jarig vrederijk na de terugkomst van Jezus. Daarna gaan christenen dan definitief naar de hemel en mensen die niet geloven definitief naar de hel. Dat betekent dat de huidige wereld eigenlijk in 1070 n.C. zou moeten gestopt zijn. We weten echter dat dat niet zo is. Een uitleg daarvoor is dan dat het getal 1000 in de bijbel bijna altijd op een lange periode slaat en dat dat niet letterlijk 1000 jaar is. We zouden nu dus in het vrederijk leven.
Zo kan je natuurlijk alles uitleggen.
Het preterisme heeft Mattheus 16:27-28 echter wel serieus genomen.

Wat is de uitleg van de andere christenen, die het preterisme niet aanhangen, omtrent dit vers? Er zijn er verschillende, maar allemaal hangen ze met haken en ogen aan elkaar. Deze heb ik teruggevonden:

• Je zou de 2 verzen eigenlijk los van elkaar moeten zien.
  Het eerste vers spreekt over de effectieve terugkomst van Jezus, de tijdsaanduiding in het tweede vers slaat echter niet op dat eerste vers.
  Het tweede vers spreekt over de verheerlijking van Jezus op de berg, iets wat 6 dagen later gebeurde.
  Hier rijzen echter wel een aantal problemen. Hoe verwarrend is het niet om die 2 teksten net na elkaar te zetten? Kon een perfecte god dit niet beter doen?
  Wat dan met alle brieven in het nieuwe testament, waaruit ook blijkt dat de eerste christenen Jezus heel snel terugverwachtten?
  Hoe absurd van Jezus ook om te verwijzen naar de verheerlijking op de berg met de term “er zullen nog mensen in leven zijn”, als dat iets is wat 6 dagen later gebeurt.
  
  
• De 2 verzen moeten samen gezien worden en de tijdsaanduiding klopt.
  Jezus refereert hier echter naar pinksteren, waar de heilige geest uitgestort wordt.
  De omschrijving “komen in zijn heerlijkheid met zijn engelen, om ieder te vergelden naar zijn daden” klopt hier echter niet. Dat is niet wat er volgens de bijbel met pinksteren gebeurd is.
  Ook hier opnieuw het absurde gegeven om naar iets wat enkele weken later gebeurt te refereren met “er zullen nog mensen in leven zijn”. Lijkt me nogal misleidend.

Het lijkt me dat dit alles voor een christen toch een immens probleem moet zijn? De zoon van god die een valse voorspelling over zijn eigen terugkomst doet. Hiermee staat en valt alles.
Het is ook heel duidelijk dat de eerste christenen Jezus snel terugverwachtten, lees de brieven in het nieuwe testament er zelf maar op na. Zij hebben de uitspraak van Jezus dus ook zo begrepen.

Dit lijkt me een heel duidelijke tekst. Ik heb geen bijbelleraar nodig om die tekst te begrijpen. Er staat wat er staat.
Ik ben met deze tekst bij heel wat christenen geweest. Ik heb geen enkel afdoend antwoord gehad. Soms vraag ik me af of het nu zo abnormaal is dat ik problemen heb met die tekst en de bijbel, en dat ik daaruit dan mijn conclusies trek? Hoe kan het dat deze tekst voor christenen geen probleem vormt?
Daar lijken mij maar 2 oplossingen voor:

• Ofwel moet de tekst genegeerd worden.
  
  
• Ofwel moet hij via allerlei absurde constructies toch verklaard kunnen worden.
  

Gebiedt de eerlijkheid hier niet om te zeggen dat dit niet klopt, dat de bijbel hier fout is? Is dat geen eerlijke conclusie?
Ik begrijp dat het helemaal niet makkelijk is om dit te concluderen. Dat betekent immers dat het hele leven van een christen onderuitgehaald wordt.
Toch lijkt het me, op basis van eerlijke analyse en onderzoek, de enige correcte mogelijkheid. Ik zie hier geen andere opties.

6.1.5. Voorbeeldfiguren/Buitenproportionele straffen

In de bijbel staan verschillende verhalen met situaties waarin bepaalde mensen als voorbeeldfiguur worden gebruikt.
Er is bv het verhaal van Uzza, die door god gedood wordt omdat hij de ark, de kist met de 10 geboden, aanraakt bij een poging om te verhinderen dat deze zou vallen. Voor god was de ark zo heilig dat enkel sommige Levieten die mochten aanraken. Toch moet Uzza, omwille van zijn goedbedoelde actie, gestraft worden.
Ik heb steeds moeite gehad met verhalen waarin bepaalde mensen als voorbeeldfiguur gestraft worden. Die voorbeeldfiguur wordt meestal buitenproportioneel gestraft, om zo inderdaad een voorbeeld naar anderen toe te stellen.
Maar hoe werkt dit dan in dit geval? Uzza wordt hier gedood door god. Betekent dit dan dat Uzza naar de hel gaat? Ik zou denken van wel. Is dit fair? Mij lijkt het alleszins niet fair. Getuigt dit van een rechtvaardige god?

Er staan verschillende dergelijke verhalen in de bijbel.

Een ander is het verhaal in 2 Koningen waar 42 kinderen de profeet Elisa uitmaken voor kaalkop. Daarop vervloekt de profeet de 42 kinderen en komen er 2 beren uit het bos die alle kinderen verscheuren.
Bizar. Is dit dezelfde god die alle mensen graag ziet, die wil dat er niemand verloren gaat?

6.1.6. Interpretatie

Het begon me op te vallen hoe je met dezelfde bijbel compleet tegenovergestelde dingen kan beweren.
Wereldwijd zijn er 1000-en christelijke denominaties. Allemaal hebben ze de bijbel als basis en allemaal verschillen ze van mening over heel wat zaken. Hoe kan dat? Is de bijbel dan zo voor interpretatie vatbaar? Waarom kon een almachtige god geen duidelijke bijbel aanbieden?
De opmerking dat de verdeeldheid en interpretatie aan de mensen en niet aan de bijbel ligt gaat voor mij niet op. Als je nuchter naar de bijbel kijkt, dan kan je niet anders dan concluderen dat er rare zaken in staan, dat er zaken in staan die niet kloppen en dat er zaken in staan die elkaar tegenspreken.

Er zijn verschillende websites die dergelijke zaken, zoals tegenstrijdigheden in de bijbel, opsommen. www.debijbelzegt.nl is er één van. Het is opmerkelijk hoeveel  bizarre zaken in de bijbel staan.
Je zal ook merken als je dit opzoekt, dat de meeste tegenargumenten ver gezocht zijn of met haken en ogen aan elkaar hangen.

6.1.7. Ongemakkelijke letterlijke bijbelteksten

Hieronder volgt een heel beperkte opsomming van enkele bijbelteksten. Ik weet dat het niet altijd correct is om een tekst zomaar uit de context te halen, dat dat soms een verkeerd beeld kan geven.
Ik heb er echter steeds het bijbelboek, hoofdstuk en vers bijgezet, zodat je waar nodig de context erbij kunt halen.
Opnieuw, onderzoek vooral zelf.

• Leviticus 25:44
  Aangaande uw slaaf of uw slavin, die gij zult hebben, die zullen van de volken zijn, die rondom u zijn; van die zult gij een slaaf of een slavin kopen.
  
  Voor god lijkt het geen probleem te zijn dat je mensen (slaven) als bezit hebt.
  
  
• Leviticus 21:18-23
  Want geen man, in wien een gebrek zal zijn, zal naderen, hij zij een blind man, of kreupel, of te kort, of te lang in leden; Of een man, in wien een breuk des voets, of een breuk der hand zal zijn; 20 Of die bultachtig, of dwergachtig zal zijn, of een vel op zijn oog zal hebben, of droge schurftheid, of etterige schurftheid, of die gebroken zal zijn aan zijn gemacht. Doch tot den voorhang zal hij niet komen, en tot het altaar niet toetreden, omdat een gebrek in hem is; opdat hij Mijn heiligdommen niet ontheilige; want Ik ben de Heere, die hen heilige!
  
  Iemand met een lichamelijke tekortkoming was niet geschikt om het heilige der heilige binnen te gaan. Hoezo, god kijkt naar het hart, je ingesteldheid?
  
  
• Deuteronomium 23:2
  Geen bastaard zal in de vergadering des Heeren komen; zelfs zijn tiende geslacht zal in de vergadering des Heeren niet komen.
  
  Nakomelingen tot het tiende geslacht worden gestraft voor de fout van één van hun voorvaderen.
  
  
• Deuteronomium 13:16
  Dan moet u de inwoners van die stad ter dood brengen. De hele stad, iedereen die er woont, en alle dieren moeten onvoorwaardelijk aan de Heer worden gewijd en gedood worden. Daarna moet u de stad en goederen in brand steken als brandoffer voor de Heer uw God.
  
  God draagt hier op om een hele stad uit te moorden.
  
  
• Hosea 14:1
  Samaria zal woest worden, want zij is wederspannig geweest tegen haar God; zij zullen door het zwaard vallen, hun kinderkens zullen verpletterd, en hun zwangere vrouwen zullen opengesneden worden.
  
  Vreemde tekst, die opnieuw spreekt over het vermoorden van vrouwen en kinderen.
  
  
• 1 Samuel 15:3
  Ga nu heen, en sla Amalek, en verban alles, wat hij heeft, en verschoon hem niet; maar dood van den man af tot de vrouw toe, van de kinderen tot de zuigelingen, van de ossen tot de schapen, van de kemelen tot de ezelen toe.
  
  Opnieuw roept god hier op tot moorden. Onder meer zuigelingen moeten vermoord worden.
  
  
• Psalmen 137:9
  Welgelukzalig zal hij zijn, die uw kinderkens grijpen, en aan de steenrots verpletteren zal.
  
  Heel vreemde tekst in de Psalmen, hij staat er echter wel degelijk.
  
  
• 2 Koningen 15:5
  En de Heere plaagde den koning, dat hij melaats werd tot den dag zijns doods; en hij woonde in een afgezonderd huis; doch Jotham, de zoon des konings, was over het huis, richtende het volk des lands.
  
  God maakt hier iemand ziek. Heel wat christenen beweren echter dat ziekte nooit van god kan komen.
  
  
• 2 Samuel 12:11
  Zo zegt de Heere: Zie, Ik zal kwaad over u verwekken uit uw huis, en zal uw vrouwen nemen voor uw ogen, en zal haar aan uw naaste geven; die zal bij uw vrouwen liggen, voor de ogen dezer zon.
  
  God geeft hier als straf de vrouwen van één persoon aan een andere.
  
  
• 1 Timotheus 2:12-14
  Doch ik laat de vrouw niet toe, dat zij lere, noch over den man heerse, maar wil, dat zij in stilheid zij. Want Adam is eerst gemaakt, daarna Eva. En Adam is niet verleid geworden; maar de vrouw, verleid zijnde, is in overtreding geweest.
  
  Dit is een tekst uit het nieuwe testament, die toont dat de bijbel niet bepaald vrouwvriendelijk is.
  
  
• Lukas 14:26
  Indien iemand tot Mij komt en niet haat zijn vader, en moeder, en vrouw, en kinderen, en broeders, en zusters, ja, ook zelfs zijn eigen leven, die kan Mijn discipel niet zijn.
  
  Woorden van Jezus, ze spreken voor zich.
  
  
• Leviticus 24:16
  En wie den Naam des Heeren gelasterd zal hebben, zal zekerlijk gedood worden; de ganse vergadering zal hem zekerlijk stenigen; alzo zal de vreemdeling zijn, gelijk de inboorling, als hij den NAAM zal gelasterd hebben, hij zal gedood worden.
  
  Als je god beledigt moet je ter dood gebracht worden.
  
  
• Deuteronomium 13:6-9
  Wanneer uw broeder, de zoon uwer moeder, of uw zoon, of uw dochter, of de vrouw van uw schoot, of uw vriend, die als uw ziel is, u zal aanporren in het heimelijke, zeggende: Laat ons gaan, en dienen andere goden, die gij niet gekend hebt, gij noch uw vaderen; … Maar gij zult hem zekerlijk doodslaan;
  
  Waar is de vrije wil hier om al dan niet voor god te kiezen? Kies je niet voor hem, dan moet je dood.
  
  
• Deuteronomium 21:18-21
  Wanneer iemand een moedwilligen en wederspannigen zoon heeft, die de stem zijns vaders en de stem zijner moeder niet gehoorzaam is; en zij hem gekastijd zullen hebben, en hij naar hen niet horen zal, Zo zullen zijn vader en zijn moeder hem grijpen, en zij zullen hem uitbrengen tot de oudsten zijner stad, en tot de poorte zijner plaats. En zij zullen zeggen tot de oudsten zijner stad: Deze onze zoon is afwijkende en wederspannig, hij is onze stem niet gehoorzaam; hij is een brasser en zuiper. Dan zullen alle lieden zijner stad hem met stenen overwerpen, dat hij sterve;
  
  Moeilijke kinderen moeten door de stadsinwoners gestenigd worden volgens de bijbel.
  
  
• Numeri 21: 6
  Toen zond de Heere vurige slangen onder het volk, die beten het volk; en er stierf veel volks van Israël.
  
  Het is duidelijk dat het god zelf is die hier Israëlieten doodt.
  
  
• Deuteronomium 21:10-13
  Wanneer gij zult uitgetogen zijn tot den strijd tegen uw vijanden; en de Heere, uw God, hen zal gegeven hebben in uw hand, dat gij hun gevangenen gevankelijk wegvoert;
  En gij onder de gevangenen zult zien een vrouw, schoon van gedaante, en gij lust tot haar gekregen zult hebben, dat gij ze u ter vrouwe neemt;
  Zo zult gij haar binnen in uw huis brengen; en zij zal haar hoofd scheren, en haar nagelen besnijden.
  En zij zal het kleed harer gevangenis van zich afleggen, en in uw huis zitten, en haar vader en haar moeder een maand lang bewenen; en daarna zult gij tot haar ingaan, en haar man zijn, en zij zal u ter vrouwe zijn.
  
  Hier mag je als man een gevangen vrouw tot je vrouw nemen, als je er lust voor hebt. Dit toont opnieuw dat de bijbel niet bepaald vrouwvriendelijk is.