In principe kan mijn verhaal van geloofsafval teruggebracht worden naar het volgende: “Een eerlijke en oprechte zoektocht naar waarheid”.
Mijn enige drijfveer in dit alles was en is nog steeds om de waarheid te weten te komen, de absolute waarheid. Ik wil weten hoe het leven en alles er rond in elkaar zit.
Waarschijnlijk denken de meeste mensen dat hun waarheid, wat die ook is, ook DE waarheid is. Ik dacht ook heel lang dat hetgeen ik geloofde de waarheid was. Ik was overtuigd van het christelijke verhaal.
Maar is het wel zo dat hetgeen je geleerd werd waar is? Zijn we niet allemaal op een bepaalde manier gebrainwashed (dat bedoel ik niet meteen in de extreme vorm ervan), hebben we niet allemaal het gedachtengoed van iemand anders meegekregen?
Is hetgeen je weet wel waarheid? Wat heb jij op vandaag aangenomen zonder er echt diep over na te denken? In hoeverre heb je alles goed doordacht, alles goed onderzocht? Maak je jezelf dingen wijs, misschien wel onbewust?
Toen ik zelf oprecht, zonder vooraannames, over alles begon na te denken en eerlijke conclusies trok, brokkelde mijn geloof stilletjes aan af. Tot er uiteindelijk niets meer van over bleef.

Een kleine kanttekening.
Het is interessant om de volgende oefening te doen en eens omgekeerd te denken. Zijn er immers niet heel wat zaken die veel beter te verklaren zijn als de christelijke god niet zou bestaan? Is dat niet gewoon een eerlijke conclusie?
Een christen heeft het gevoel dat hij tot een minderheidsgroep behoort en net dat feit maakt zijn geloof nog sterker. Hij tegen de rest van de wereld en hij heeft de waarheid in pacht. Maar lijkt veel rondom ons niet een stuk waarheidsgetrouwer als de christelijke god er niet is?
Dit is uiteraard geen bewijs dat de christelijke god niet bestaat, toch is het wel opmerkelijk.

• Kijk bv naar gebed dat zo goed als nooit beantwoord wordt. Als het wel “verhoord” wordt, is dat dan niet gewoon toeval? Studies tonen in elk geval wel aan dat het effect van gebed even groot blijkt te zijn als het toeval effect.
  
  
• Er zijn zoveel christenen die afvallen van het geloof. Een christen haalt daar zijn verklaring uit de bijbel, dat er velen zullen afvallen, dat de duivel volop aan het werk is. Maar lijkt het niet veel logischer dat die mensen na een tijdje zien dat er heel wat zaken niet kloppen, dat er zoveel onjuistheden zijn?
  
  
• Er zijn zovele denominaties binnen het christelijk geloof. Ook hier zal een christen zeggen dat de duivel verdeeldheid probeert te brengen.
  Als je de bijbel echter ziet als een boek dat geschreven is door verschillende mensen over zovele jaren en dat dus niet goddelijk geïnspireerd is, is het dan niet logisch dat er zoveel interpretatie is en dat er zoveel tegenstrijdigheden en onjuistheden zijn?
  
  
• Je ziet de christelijke god niet, je hoort hem niet, … Hij lijkt wel krak in verstoppertje spelen. Waarom openbaart hij zich niet duidelijk? Zou het niet veel logischer zijn als je bedenkt dat hij er gewoon niet is? Lijkt dat niet plausibel?
  
  
• Christenen (praktiserende christenen) vormen een minderheid. Zou het niet kunnen dat zij het verkeerd hebben en de rest van de mensen niet? Het is echt niet zo dat iedereen die geen christen is niet ernstig over het leven nadenkt.